Volunteers ปลูกสวนหอยนางรม นักเรียนบนชานชาลาด้านล่างท่าเรือยาวของโรงเรียนค่อยๆ เขย่ากรงลวดของสวนหอยนางรมขณะดึงขึ้นจากน้ำ คลายโคลนและสาหร่ายที่อาจกักเก็บน้ำและสารอาหารจากหอยนางรมที่เกาะติดกับเปลือกหอยเหล่านั้น นักเรียนเหล่านี้ใน Bay St. Louis เป็นส่วนหนึ่งของกองกำลังอาสาสมัครตามแนวชายฝั่งของสหรัฐฯ ที่เลี้ยงหอยนางรมตั้งแต่การพ่นฟางแบบโปร่งแสงตามความกว้างของหลอดโซดาไปจนถึงหอยสองฝาที่มีเปลือกแข็ง
ซึ่งสามารถช่วยฟื้นฟูแนวปะการังที่หมดสภาพได้ แนวปะการังหอยนางรมเป็นหินหลักของระบบนิเวศชายฝั่ง หอยนางรมแต่ละตัวกรองน้ำได้ 25 ถึง 50 แกลลอน (95 ถึง 190 ลิตร) ต่อวัน ถ่มน้ำลายกาวตัวเองกับหอยนางรมขนาดใหญ่และเติบโต
แนวปะการังเป็นที่อยู่อาศัยของกุ้ง ปู และปลาและปกป้องชายฝั่ง ในแมริแลนด์ เวอร์จิเนีย มิสซิสซิปปี้ และแอละแบมาเพียงแห่งเดียว มีสวนหอยนางรมมากกว่า 1,000 แห่ง ส่วนใหญ่อยู่ในกรงลวดที่ห้อยลงมาจากท่าเรือส่วนตัวหรือลอยตัวแบบเปิดที่ผูกติดอยู่กับพวกมัน
เดนนิส แฮตฟิลด์ จากกัลฟ์ชอร์ส รัฐแอละแบมา กล่าวว่า ในแต่ละฤดูร้อนเขาต้องตกใจกับจำนวนปู ปลา กุ้ง ฟองน้ำ และสัตว์อื่นๆ ที่เขาเก็บออกจากกรงในลิตเติลลากูน ผมรู้สึกดีมากว่าเรากำลังสร้างที่อยู่อาศัยในทะเลสาบ เขากล่าว และเสริมว่าหอยนางรมที่โตเต็มวัยจำนวน 50,000 ถึง 55,000 ตัวที่ปลูกที่นั่นในแต่ละปีจะไปยังแนวปะการังในอ่าวโมบิล ในปี 1950 ในแต่ละปี หอยนางรมเฉลี่ย 37,400 ตันถูกนำออกจากน้ำกร่อยทั่วประเทศ
Volunteers เลี้ยงหอยนางรมเพื่อช่วยฟื้นฟูแนวปะการัง
แต่การเก็บเกี่ยวมากเกินไป มลภาวะ ปรสิต ตะกอนที่กักเก็บ และปัญหาอื่นๆ ทำให้การเก็บเกี่ยวหอยนางรมของสหรัฐฯ ลดลง 68% เหลือประมาณ 11,900 ตันต่อปีในปี 1990 ตัวเลขของรัฐบาลกลางแสดงให้เห็น เกษตรกรเชิงพาณิชย์ทั่วประเทศปลูกหอยนางรมใกล้ผิวน้ำเพราะโตเร็วกว่ามากโดยที่น้ำมีแพลงก์ตอนที่กินมากกว่าและสามารถกำจัดสัตว์นักล่าได้ง่ายขึ้น การทำสวนหอยนางรมใช้เทคนิคเดียวกันในขนาดที่เล็กกว่า แต่หอยนางรมไม่ได้ถูกเลี้ยงไว้สำหรับทอดแบบครึ่งเปลือกหรือแบบทอดลึก
Bob Stokes ผู้อำนวยการมูลนิธิ Galveston Bay ในเท็กซัสกล่าวว่าการศึกษาเท่ากับการศึกษาพอๆ กับการฟื้นฟู อาสาสมัครกลายเป็น มีส่วนร่วมในการดูแลอ่าวที่พวกเขาอาศัยอยู่ เขากล่าว เมื่อรวบรวมหอยนางรมลิตเติ้ลลากูนแล้วตะกร้ากุ้งพลาสติกขนาดใหญ่กว่า 20 ตัวจัดกลุ่มหอยนางรมใหญ่พอที่จะวางไข่ในฤดูใบไม้ผลิหน้า ตอนนี้พวกมันอยู่บนแนวปะการังที่ได้รับการฟื้นฟูสำหรับการตกปลาหรือสงวนไว้เพื่อเก็บลูกกุ้งสำหรับคนรุ่นอนาคต ไม่อนุญาตให้เก็บเกี่ยว
ในแม่น้ำมิสซิสซิปปี้ ฝนตกหนักตลอดฤดูใบไม้ผลิและฤดูร้อนส่งผลกระทบต่อลูกหอยนางรมอย่างหนัก เปลือกหอยส่วนใหญ่ในกรงซึ่งกำหนดไว้เมื่อปลายเดือนมิถุนายนที่เซนต์สตานิสลอสมีตะกอนอยู่เพียงกลางเดือนพฤศจิกายน และตัวอ่อนที่รอดตายโดยทั่วไปจะมีความยาวน้อยกว่าหนึ่งนิ้ว Rayne Palmer นักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษาจากมหาวิทยาลัยออเบิร์นผู้ดำเนินโครงการทำสวนของทะเลมิสซิสซิปปี้-อลาบามาในรัฐมิสซิสซิปปี้เตือนว่าเมื่อคุณพบตัวหนึ่งที่มีหอยนางรม ให้วางไว้ข้างๆ เพื่อไม่ให้นับซ้ำ
Letha Boudreaux หัวหน้าโครงการชีววิทยาทางทะเลที่ St. Stanislaus กล่าวว่าเปลือกหอยที่ว่างเปล่ายังไปสู่แนวปะการัง เปลือกหอยนางรมเป็นผิวที่แข็งกระด้างและแนวปะการังเทียมทั้งหมดทำมาจากเปลือกรีไซเคิล โครงการ Galveston Bay ใส่ถุงตาข่ายที่บรรจุเปลือกหอยรีไซเคิลลงในน้ำเพื่อดึงดูดการทะเลาะวิวาทและทำให้พวกเขาเริ่มต้นได้ การทำสวนหอยนางรมเริ่มขึ้นในช่วงปลายทศวรรษ 1990 รอบอ่าวเชซาพีก ซึ่งการเก็บเกี่ยวลดลง 90% ในสองทศวรรษ
โครงการทำสวนหอยนางรมของ Mississippi-Alabama Sea Grant ซึ่งจำลองมาจากโครงการ Chesapeake’s เริ่มต้นขึ้นที่ Alabama ในปี 2544 โดยเป็นการวิจัยวิทยานิพนธ์ระดับปริญญาโท Kimberly Henderson Hedrick ผู้ซึ่งได้รับรางวัล Gulf Guardian Award ในปี 2547 ในฐานะหัวหน้าโครงการฟื้นฟูหอยในอลาบามากล่าวว่าฉันดีใจมากที่ได้เห็นมันเริ่มขึ้นแล้วและผู้คนยังคงทำมันอยู่ในอลาบามา และตอนนี้สอนอยู่ในเมืองฟาร์มในรัฐอินเดียนา ที่เธอเติบโตขึ้นมา
หอยนางรม Chesapeake Bay ถูกรุมเร้าด้วยโรคปรสิตที่ร้ายแรงถึงสองชนิด นอกเหนือไปจากปัญหาอื่นๆ คริส มัวร์ นักวิทยาศาสตร์อาวุโสด้านระบบนิเวศน์ของมูลนิธิ Chesapeake Bay Foundationกล่าวว่า การลดลงในช่วงครึ่งหลังของปี 1900 เกิดขึ้นหลังจากความผิดพลาดที่รุนแรงยิ่งขึ้นไปอีกในช่วงทศวรรษ 1920 จากการเก็บเกี่ยวมากเกินไป ชาวสวนในมูลนิธิและกลุ่มสมาชิกได้เพิ่มหอยนางรมอย่างน้อย 15 ล้านตัวในรัฐแมรี่แลนด์และ 1 ล้านตัวในเวอร์จิเนีย มัวร์กล่าว
สมาชิกสมาคมชาวสวนหอยนางรม Tidewaterของรัฐเวอร์จิเนียเลี้ยงหอยนางรมเพื่อรับประทานและปลูก Tidewater ไม่สามารถรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับการสนับสนุนแนวปะการัง แต่ประธานาธิบดีกิตติคุณ Vic Spain คิดว่าน่าจะมีอย่างน้อย 500,000 ต่อปี กลุ่มร่มที่ชื่อว่าChesapeake Oyster Allianceได้ตั้งเป้าหมายที่จะเพิ่มหอยนางรม 10 พันล้านตัวภายในปี 2025 สวนหอยนางรมจะถูกดึงขึ้นจากน้ำทุกสัปดาห์เป็นเวลา 10 วันเพื่อกำจัดสัตว์ต่างๆ ป้องกันไม่ให้หอยนางรมเติบโตผ่านตาข่ายในกรง ตากให้แห้งและทำความสะอาดสาหร่ายและสาหร่ายที่เติบโตบนลวด
หอยนางรมอาจต้องใช้เวลาสามถึงสี่ปีกว่าจะโตเต็มที่ในเชสพีก และใช้เวลา 1 ปีถึง 18 เดือนในกรงที่เลี้ยง PJ Waters รองศาสตราจารย์ด้านการขยายของมหาวิทยาลัยออเบิร์นที่ดูแลสวนหอยนางรมของอลาบามาที่ Mississippi-Alabama Sea Grant กล่าวว่าใน Mobile Bay และในมิสซิสซิปปี้อาจใช้เวลาเพียงสี่ถึงห้าเดือนเพื่อให้หอยนางรมพร้อมสำหรับการปลูกถ่าย Colin Wood หนึ่งในนักศึกษาฝึกงานสองคนที่ดูแลสวน St. Stanislaus รวบรวมข้อมูลและดูแลนักเรียนคนอื่นๆ ที่ไม่ใช่เพื่อค่าจ้างแต่เพื่อเครดิตในใบรับรองผลการเรียน กล่าวว่าเขารู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งที่ได้ลงมือปฏิบัติจริง
เรียบเรียงข่าวสารโดย : แทงบอล
